onsdag 15 oktober 2014

Regnperiod / Pora deszczowa

Jag är inte säker om jag tycker bäst om vinter-vinter eller om regnperioden. Nu är det som värst här i San José. Glöm bort alla soliga bilder. Sedan jag kom hit för tre veckor sedan var det bara ett par dagar då det inte regnade. Och när det regnar så är det starkt och i timmar. Det som är bra är att temperaturen aldrig är lägre än 20 grader (fast folk fryser). De flesta dagarna är fina på morgonen (sol eller moln och typ 25-28 grader) och någon gång under dagen, oftast på eftermiddan börjar det regna. Har aldrig sett så mycket vatten på gatorna och så mycket folk med paraplyer. Och det finns ingenting att hoppas för, till skillnad från Sverige eller Polen, man vet det ska regna imorgon också.

Vi hade också en liten jordbävning häromnatten men jag sov och märkte ingenting! Den slog främst i El Salvador men folk säger att det kändes rätt så starkt hos oss också.

Annars känns mitt liv ganska stabiliserat här. Jag var på en jättebra kortfilmsfestival förra helgen med filmer från hela världen, ett par gånger på yoga och har träffat några intressanta människor, både på yoga och via Couchsurfing. Couchsurfing är det bästa jag vet förresten, det är som att ha kompisar som väntar på dig i hela världen!

Det jag tycker är intressant i San José är att se andra stadsdelar, inte bara det tråkiga centrum, kvarteren jag bor i som är ganska trevlig och kvarteren jag jobbar i, som är fattigast och har dåligt rykte. Det är skönt balansera med att upptäcka mysiga kaféer och krogar, tillbringa lite tid i fina miljöer och äta god mat (om maten en annan gång). Vem vet, kanske när regnperioden är slut ska jag börja gilla San José litegrann?

Jag har fortfarande inga foton från stan så den här gången lite till från skolan. Jag gillar de barnen mer och mer varje dag, måste jag säga. Inte själva skolan.

Glöm datorn och projektorn! Här barnen hjälpte mig att göra en liten utställning om Sverige.
Zapomnijcie o komputerach! Dzieci pomogły mi zrobić miniwystawę o Szwecji.

Vi tittar på bilder från Italien med Patrizia. Alltid spännande. Alla barnen vill flytta till Stockholm förresten när de ser bilderna.
Oglądamy zdjęcia z Włoch z Patrizią. Prawie wszystkie dzieci chcą jechać do Sztokholmu, jak oglądają zdjęcia. Szczególnie im się podoba lód. 

Välkommen till klasrummet! Pojken på första planen är min stora gjädje. En av de vildaste barnen på barnhemmet, vi började kolla på bilder och läsa tillsammans, nu är vi typ kompisar och han är villig att samarbeta på lektionerna också. Vi får se hur länge...
Witajcie w naszej klasie! Chłopiec na pierwszym planie cieszy mnie najbardziej. Jest jednym z "najdzikszych" dzieci w domu dziecka. Zaczęliśmy od oglądania zdjeć, potem czytaliśmy razem i teraz jesteśmy nawet kolegami i udało mi się go naklonić do robienia tego, co inne dzieci na lekcji. Zobaczymy na jak długo... 

Nie wiem, czy wolę zimę, czy porę deszczową. Zapomnijcie o wszystkich słonecznych zdjęciach, w San Jose jest pora deszczowa i przez te trzy tygodnie, jak tu jestem nie padało zaledwie przez parę dni. Całe szczęście temperatura nie spada poniżej 20 stopni (chociaż lokalsi marzną). Zazwyczaj scenariusz jest taki sam - rano ładnie (słońce albo chmury, 25-28 stopni) i najczęściej po południu zaczyna lać, mocno i przez parę godzin. Nigdy wcześniej nie widziałam tyle wody na ulicach i tyle ludzi z parasolami. I najgorsze jest to, że nie ma co mieć nadziei, że jutro będzie lepiej, to ta różnica w porównaniu z naszą jesienią, czy zimą.

Mieliśmy też małe trzęsienie ziemi, ale je przespałam. Uderzyło poważnie w El Salvador, ale ludzie mówią, że tu też było nieźle czuć.

Poza tym mniej więcej ustalibizowałam sobie życie tutaj. Byłam na super festiwalu filmów krótkometrażowych w weekend, parę razy byłam na jodze i poznałam parę fajnych ludzi na jodze i przez Couchsurfing. Couchsurfing jest jednym z moich ulubionych owoców internetu, mniej więcej jakby na całym świecie przyjaciele czekali tylko na Twój przyjazd!

Ciekawe w San Jose jest poznawanie innych dzielnic, nie tylko brzydkiego centrum, spokojnej dzielnicy, w ktorej mieszkam i najbiedniejszej i źle osławionej dzielnicy, gdzie pracuję. Fajnie dla balansu poodkrywać przytulne kawiarnie i ciekawe knajpki, nacieszyć się ładnym otoczeniem i dobrym jedzeniem (odcinek o jedzeniu kiedy indziej). Kto wie, może jak skończy się pora deszczowa, polubię to miasto chociaż trochę.

Dalej nie mam żadnych zdjęć z miasta, ale za to mam parę ze szkoły. Lubię te dzieci coraz bardziej każdego dnia. Samą szkołę średnio.